-
1 mandat
( kara) ticket; ( poselski) seat; ( pełnomocnictwo) mandate* * *mi1. polit. (= pełnomocnictwo) mandate.2. ( w parlamencie) seat; sprawować mandat carry out a mandate; stracić mandat (w parlamencie) lose one's seat (in Parliament).3. prawn. ( wezwanie do zapłacenia kary) ticket; ( kara) fine; dać komuś mandat give sb a ticket; ukarać kogoś mandatem fine sb (usu. for a traffic offense); słony mandat heavy fine, hefty fine.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mandat
См. также в других словарях:
mandat — m IV, D. u, Ms. mandatacie; lm M. y 1. «pełnomocnictwo udzielone osobie sprawującej funkcję pochodzącą z wyboru; czynności, obowiązki z tym związane; miejsce przyznane lub osiągnięte w wybieranym organie, zwłaszcza: miejsce posła w parlamencie»… … Słownik języka polskiego
